Vroeg op, 03:00 uur. Om 03:30 uur met elk een weekendkoffertje op weg naar Schiphol voor een lang weekend Rome. Onze dochter had ons naar Schiphol gebracht en zwaaide ons uit. De laatste handkus als we richting incheckbalie gaan. We zijn weer samen. Samen voor ons ‘rust-weekend’. Na het inchecken en de douane slenteren we langs de taxfree winkeltjes. De telefoon staat weer op standje ‘IK-BEN-ER-NIET’. Ik laat alles maar op mij af komen. Het idee dat je nu nog in Nederland bent en binnen een paar uur in Italie uitstapt vind ik ronduit een rare gewaarwording.
Als we in afwachting van het boarden bij de gate een plekje zoeken is het tijd voor de sport MENSEN-KIJKEN. Na een minuut of 10 komt er een oudere vrouw, ik schat 75 jaar, naast ons zitten. Even later vraagt ze of we even op haar koffer willen letten zodat zij het toilet kan bezoeken. “Let op; dit is een bom fluister ik zachtjes”. Febe lacht. We raken in gesprek met de vrouw die alleen blijkt te reizen. Dan begint het boarden… en de zenuwen, bij mij dan. Na een half uurtje gaat het vliegtuig taxien. we zitten naast elkaar als het vliegtuig met veel gebrul opstijgt. Ik houd haar hand vast. Sinds ik de vijftig gepasseerd ben heb ik angst om te vliegen. Terwijl ik haar hand vasthoud realiseer ik mij dat ik zo’n beetje haar hand tot moes knijp. Ze geeft geen krimp. Wat moet ze wel niet van mij denken; een stotterende angsthaas die af en toe niet eens een woord uit kan brengen. Lekkere combi. Na tweeëneenhalf uur landen we in Rome. Als we uitstappen merken we dat de temperatuur een stuk aangenamer is dan in Nederland, zo’n 10-12 graden warmer. We banen ons een weg naar de trein. Met de Leonardo Express is het 35 minuten reizen naar het centrum van Rome. De oude vrouw zien we ook richting deze trein lopen. Ze groet nog. In de trein vinden we een goed plekje. Na 5 minuten schuifelt de oude vrouw ook voorbij. “Mag ik bij jullie aanschuiven? vraagt ze. We hebben beiden geen bezwaar. De vrouw blijkt in het verleden met regelmaat te hebben opgetreden met diverse instrumenten. Dat doe je kennelijk als muzieklerares. Als snel raken we verder in gesprek. Met haar tips en adviezen over een aparte wijk waar je goed en lekker kunt eten en wat adviezen wat zeker de moeite van het bezoeken waard is komen we in het centrum van Rome aan.
Als we uitgestapt zijn besluiten we op het station eerst even wat te eten in combinatie met een echte cappuccino. Veel keus, dilemma. Maar, we komen er uit. Dan lopend naar het hotel. Een wandeling van 20 minuten brengt ons bij het hotel. Een gezellig wat gedateerd hotel, maar het is er netjes en niet onbelangrijk, het is er schoon.
Als ware toeristen laten we ons rijden met de hop-on-hop-off-bus. Zo krijgen we al snel een goed beeld van Rome. De dagen glijden voorbij. We ontbijten liever buiten de deur op een terrasje. In Italie staan ze toch al bekend om het niet-ontbijten, maar het hotel slaat alles op het gebied van de koffie. Stel je voor: een bakkie bruine drek met de smaak van slok afwaswater met wat minder sop. Nou zo. En dat in het land van de echte cappuccino he. De temperatuur van de zon loopt steeds verder op en stijgt naar de 23 graden. Zo nu en dan pakken we een terrasje met een glaasje Prosecco en een lekker biertje. Af en toe wat antipasti erbij. ’s Avonds lopen we steevast even bij de ijssalon naar binnen. Het is tenslotte maar 3 deuren verder dan het hotel en volgens de boekjes is deze ijssalon de oudste van Rome en van superieure kwaliteit. Nou, dat klopte. Wel 60 soorten ijs en allemaal met natuurlijke ingrediënten gemaakt.
De dagen gleden voorbij. Als in een flits is het alweer de dag van vertrek. Voordat we in de trein stappen richting vliegveld moet ik toch echt een plas doen op het station. Anders bestaat de kans op natte sokken. Ik baan mij een weg naar de moderne toiletten. Als ik daar bezig ben met mijn boodschap komt er een man binnenlopen, de rits al open. Graaiend of hij een slang aan het temmen is. Iedereen mag meegenieten. Ik observeer dit spektakel en kom tot de conclusie dat ie volgens mij al uit zijn hand eet.
Nog bedankt onbekende mevrouw voor uw goede adviezen over Rome.