De zomer is voorbij. Nou ja, zomer. Op papier is het zomer geweest. Maar goed, ik zit nog met de laatste slok van mijn zorgvuldig getrokken koffiebonen-concentraat in de tuin. Ik doe mij tegoed aan de laatste warme zonnestralen, de zon schijnt op mijn kale bats en het bakkie pleur is net achter de knopen. Je merkt dat de zon al wat in kracht aan het afnemen is. En toch ga ik laat in het seizoen met vakantie. Ik voel dat ik daar hard aan toe ben om de accu weer wat op te laden. Ik merk dat ik mij weer stoor aan wat ik regelmatig in de diverse media voorbij zie komen. Boeren moeten stoppen met boer-zijn. De helft van de veestapel moet weg. Geen koeienstront meer uitrijden over het land. We moeten stoppen met het eten van vlees. WE moeten meer plantaardig gaan eten. WE moeten stoppen met vissen. WE moeten gaan leven van de wind. Wandelen langs de Loire, kuieren door Nantes, wijntje drinken op een terrasje in Saumur. Gewoon het idee om weer van die lekkere rillettes en kaasjes in te slaan, of gewoon in een restaurant een plat-du-jour te bestellen… mmmm. Dat idee zorgt ervoor dat ik wat milder wordt in mijn oordeel.
Dat valt mij trouwens ook altijd op als we in Frankrijk zijn: kijk eens bij een slager aldaar. Daar is het aanbod van vlees toch heel anders dan bij de slager hier. Als je goed bij die slager in Frankrijk om je heen kijkt tref je verschillende soorten vlees aan, niet standaard kip, rund en varken. Jagers die een zwijn gestrekt hebben en waarvan de vriezer al vol is verpatsen het aan de slager. Je treft daar zelfs vleesproducten aan die hier zelfs verboden zijn. Dan denk ik aan runderhersenen, varkenssnuit of bijvoorbeeld varkensoren. Niet voor de hond, maar voor menselijke consumptie. Als ik dan hier al die veganistische uitspattingen in de schappen zie liggen: vegetarische hamburgers, vegetarische mayonaise, tarwegras smoothies, zeewier souffle, bonendip, vegetarische hotdogs, vegetarische rookworst, vegetarische boeuf bourgignon. HOEDAN? Als er geen vlees in zit noem het dan ook niet als vleesproduct. Ik kan niet zo goed tegen dat,… dat… vegetarische gedoe. Waarom mag een goed stukje vlees niet meer? Waarom is een (h)eerlijk stukje wild slecht? Omdat het dood geschoten wordt? Geef mij dan maar een stukje Hoeksche Waards Damhert (of waar dan ook vandaan), een lekker ganzenborst of een lekkere fazant. Maar nee, dat mag niet want….. is zo zielig. Misschien de Damherten aan een prikpil, dan hoeven ze niet gereguleerd te worden? Ze zijn zo lief.
Dat er schadebestrijding noodzakelijk is om al die plantaardige producten voor de vegetariërs onder ons te kunnen oogsten wordt niet snel begrepen. Let op mijn woorden: er komt een tijd dan hebben we het niet meer over een slager, maar over een vleesmakelaar hebben. Dan praten we niet meer over een bakker maar over een meelartiest.
In Franse restaurants vind je ook gerust gerechten met pens of met varkenspoten, hart, nieren. Doordat ik van de menukaart nooit de exacte vertaling paraat heb stel ik mij dan voor dat er gerechten geserveerd worden die de verbeelding een ietsje te boven gaan:
Voorbeeld:
Voorgerecht:
- een gebonden soep met bonkjes, verkregen door antiperistaltische bewegingen van een kat, gebonden met snijsel van paardenbloem;
Hoofdgerecht:
- buffelpenisvoorhuidringen gemarineerd in Teckel-urine afgewerkt met een vleugje met witte wijn aangelengde gier of
- verstopte zwanenhals op een bedje van een carpaccio van gevulde hertenreet.
Dessert:
- hemelse modder; een mousseachtige substantie van de endeldarm van de kievit afgewerkt met wat walvistraan.
Hierbij drinken we dan een wijn waarmee je een gootsteen zou kunnen ontstoppen. Zuur, kurkachtig, muffig, zodat de smaken goed tot hun recht komen.
Ik zou zo een Facebook-groep op kunnen zetten met durfals denk ik.
Jan Brand, uw businesscoach 